گروه تولید محتوا موسسه آوان، سرمایهگذاری را به روشهای مختلفی تقسیم بندی می كنند:
۱) بر اساس موضوع سرمایهگذاری
سرمایه گذاری برحسب موضوع، به دودسته سرمایهگذاری واقعی و سرمایهگذاری مالی تقسیم میشود. سرمایه گذاری واقعی نوعی سرمایهگذاری است كه فرد با فدا كردن ارزشی در زمان حاضر، نوعی دارایی واقعی به دست می آورد. درواقع موضوع سرمایهگذاری، یک دارایی واقعی است.
سرمایهگذاری در مسکن و زمین یک سرمایهگذاری واقعی نامیده میشود. هدف این نوع سرمایهگذاری تولید کالا و خدمات باهدف بیشینه کردن ثروت است. درواقع در دوران تورم، افراد برای ایجاد درآمد و گریز از کاهش ارزش پول اقدام به خرید کالاهای بادوام و داراییهای واقعی میکنند.
در سرمایهگذاری مالی، فرد درازای فدا كردن ارزش حاضر، نوعی دارایی مالی كه نتیجه آن معمولاً جریانی از وجوه نقد است به دست می-آورد. مثل سرمایه گذاری در اوراق بهادار مثل سهام عادی یا اوراق مشاركت، كه فرد درازای پرداخت پول، مستحق دریافت جریانی از وجوه نقد به شكل سود میشود، سرمایهگذاری مالی محسوب میشود.
۲) بر اساس زمان یا مدت سرمایهگذاری
برحسب زمان، سرمایه گذاری را می توان به کوتاهمدت (حداكثر تا یك سال) و یا بلندمدت (بیش از یك سال) تقسیم كرد.
۳) برحسب میزان خطر یا ریسك سرمایه گذاری
ازآنجاکه منافع حاصل از سرمایهگذاری در آینده به دست می آید و نسبت به تحقق این منافع یقین وجود ندارد پس همه انواع سرمایهگذاری ها با درجاتی از احتمال عدم تحقق منافع موردنظر سرمایهگذار یا ریسك مواجه اند. بر اساس اینكه میزان یا احتمال تحقق نیافتن منافع آتی (یا ریسك) چقدر باشد، سه نوع سرمایهگذاری را میتوان از یكدیگر متمایز ساخت:
1. سرمایهگذاری با ریسك متناسب
2. سرمایهگذاری با ریسك نسبی بیشتر(سفتهبازی)
3. سرمایهگذاری پرخطر(قمار).
سرمایهگذاری متناسب یا بهطور خلاصه سرمایهگذاری، نوعی سرمایه گذاری است كه ریسك آن متناسب با بازدهی است كه از آن انتظار می رود. سرمایه گذاری با ریسك نسبتاً بیشتر یا سفتهبازی، نوعی سرمایهگذاری است كه در آن سرمایهگذار برای كسب بازده، ریسك بیشتری تقبل می كند و بالاخره سرمایه گذاری بسیار ریسكی یا قمار، نوعی سرمایهگذاری است كه در آن فرد برای به دست آوردن بازده ای ولو بسیار كم، ریسك بسیار زیادی متحمل میشود.
برگرفته شده از کتاب سفر سرمایه گذاری